جدید برای این انجمن – به امید بینش. من اضطراب بسیار بدی دارم، بنابراین اغلب در نهایت به سوراخ‌های بزرگ خرگوش می‌افتم و در نهایت بدترین سناریوهای هر موقعیتی را که خودم یا کسی که می‌شناسم درگیر آن است، به اجبار در گوگل جستجو می‌کنم. عبارات جستجوی خطرناک‌تر/پرچم قرمز بسیار زیاد. علیرغم اینکه قصدم منفی/ناخالص نیست، من نگران (مانند هر کس دیگری) هستم که این جستجوها به هر طریقی به من متصل شوند. من واقعاً نمی‌خواهم به آن نگاه کنم، اما هر از چند گاهی وقتی نتایج DDG آن را قطع نمی‌کند، به گوگل برمی‌گردم.
همانطور که در بالا گفته شد، من از یک مرورگر جداگانه (یا مرورگر DDG یا فوکوس فایرفاکس) استفاده می‌کنم. در iPhone + به VPN متصل شوید و در ابتدا فکر کردم که کافی است. از این گذشته، حتی اگر من وارد جیمیل یا یوتیوب شده باشم، اگر از آدرس IP استفاده می‌کنم که احتمالاً توسط هزاران نفر در یک زمان به اشتراک گذاشته شده است، هیچ راهی وجود ندارد که آنها بتوانند به طور قابل اعتماد ثابت کنند که جستجوهای گوگل من هستند؟ انگشت نگاری دستگاه را وارد کنید، ترسناک ترین ویژگی ردیابی که من در مورد آن پیدا کردم. با در نظر گرفتن این موضوع، گوگل ممکن است آدرس IP واقعی من را نداند، اما همچنان می‌تواند اثر انگشت منحصربه‌فرد دستگاه من را که با دستگاه‌هایی که برای برنامه‌های گوگل استفاده می‌کنم به اشتراک گذاشته می‌شود، تشخیص دهد. آیا این دقیق است؟ علاوه بر این، با به‌روزرسانی برنامه پس‌زمینه، Gmail و YouTube احتمالاً می‌دانند که به هر حال از کدام آدرس IP استفاده می‌کنم، و اتصال من به آن جستجوها را آسان می‌کند. آیا هر دوی این فرضیات دقیق هستند؟
همچنین، اکنون می دانم که صفحه شروع جایگزین خوبی است، و چندین گزینه جایگزین سایت ایمیل/ویدئو – بنابراین من واقعاً به دنبال چنین توصیه ای نیستم. عمدتاً، من فقط به دنبال تأیید یا توضیحی عمیق در مورد هر دو فرض بالا هستم
